کلاچ، تجهیزی مکانیکی است که در مکانیزم دارای دو محور دوار، کاربرد دارد. برای مثال، در یک دریل دستی یک محور به موتور دریل و محور دیگر به بخش مربوط به مته (مرغک) متصل است. وظیفهی کلاچ ایجاد اتصال یا انفصال میان دو محور تعریف میشود؛ در حقیقت کلاچ میتواند دو محور را طوری به هم متصل کند که با سرعت و گشتاور برابر بچرخند یا با قطع اتصال دو محور سبب چرخش با سرعتهای متفاوت دو محور شود. در خودرو محور خروجی پیشرانه به صورت مداوم در حال چرخش است، اما چرخهای خودرو همواره در حال چرخش نیستند. برای ایجاد اختیار روی حرکت خودرو دو راه وجود دارد، اول خاموش کردن پیشرانه و در نتیجهی آن جلوگیری از چرخش تایرها و راه دیگر استفاده از کلاچ در سیستم انتقال قدرت خودرو است. راهحل منطقی برای ایجاد اختیار استفاده از کلاچ است.
کلاچ در حقیقت اولین قطعهی مکانیکی در سیستم انتقال قدرت خودروها است که وظیفهی قطع و وصل ارتباط محور خروجی پیشرانه با محور جعبهدنده را برعهده دارد. نیروی تولید شده توسط پیشرانه بهطور مستقیم از طریق میللنگ به چرخ طیار (Flywheel) منتقل میشود. فلایویل یا چرخ طیار یک دیسک فی بزرگ با جرم زیاد است که وظیفهاش انتقال گشتاور پیشرانه به جعبه دنده است و کلاچ دقیقاً میان این دو قسمت نصب میشود تا وظیفهی قطع و وصل انتقال گشتاور را برعهده بگیرد. کلاچ بهطور کلی از چهار بخش اصلی تشکیل شده است که در ادامه به معرفی هر یک پرداخته شده است.
درباره این سایت